#storytime : Κρίσεις πανικού

Καλησπέρα  πολυαγαπημένοι φίλοι μου, λίγο αργοπορημένα θα ευχηθώ καλό μήνα σε όλους  ( επιτέλους να φθινοπωριασει και λίγο βρε αδερφέ!).

Ελπίζω να είστε όλοι καλά, και αν δεν είστε , γι'αυτό είμαι εδώ! Να σας κάνω να ξεχαστείτε 5,10,20 λεπτά που θα σας πάρει για να διαβάσετε τα κείμενα μου . Σήμερα όμως δεν θα μιλήσουμε περί τέχνης όπως κάνουμε κάθε φορά ,αλλά θα σας μιλήσω για τις κρίσεις πανικού που βίωσα  πριν ένα χρόνο και θα σας δώσω σα φίλη μερικές συμβουλές για το πως να τις ξεπεράσετε. Το μπλογκ μου δεν έχει μόνο καλλιτεχνικό περιεχόμενο,είχα μιλήσει και για τον θυρεοειδή και για τη σκολιωση και είναι μεγάλη μου χαρά να μιλάω, να γράφω για διάφορα θέματα και να βοηθάω. Σας κούρασε ο πρόλογος,οπότε ας πάμε στο κυρίως μενού μας .

Κρίσεις πανικού/αγχωτική διαταραχή: Μου δημιουργήθηκαν λίγο μετά την μεγάλη μου αποτυχία στις πανελλήνιες,πριν ένα χρόνο περίπου . Μπορούν μέσα σε λίγα μόλις λεπτά να καταστρέψουν ολοκληρωτικά τη ζωή σου,σε κάνουν να φοβάσαι και να νιώθεις τόσο άβολα. Θυμάμαι χαρακτηριστικά πέρσι μια μέρα που ήμουν σε εμπορικό κέντρο με τους γονείς μου και ξαφνικά με έπιασαν κλάματα,δε μπορούσα να αναπνεύσω ,έτρεμα,πονούσε το στήθος μου ,δε μπορούσα να τις ελέγξω,δεν μπορούσαν ούτε οι γονείς μου να με ηρεμήσουν . Το ίδιο συνέβη και όταν ήταν να πάω στο πάρτυ της κολλητής μου. Κλεινομουν με τις ώρες  στο δωμάτιο ,μη θέλοντας να κάνω τίποτα,παραμονο να κοιμάμαι. Είχα πολλά τέτοια " επεισόδια " τη περσινή χρονιά,πολλές κακές μέρες. Ήμουν κλεισμένη μέσα ακούγοντας τέρμα μουσική ,γράφοντας στη σελίδα μου ,διάβαζα βιβλία,έβγαινα έξω σιγά σιγά,ερωτεύτηκα κιόλας και έγινα καλά . Κι εκείνος  άρχισε να με γιατρεύει με τη σκέψη του ,τα υπέροχα καστανά μάτια του ,το υπέροχο χαμόγελο του . Κάθε φορά που τον κοιτούσα και άκουγα και μουσική,οι σκέψεις μου ηρεμούσαν ,τα δάκρυα και ο πανικός αντικαταστάθηκαν από ένα διαπλατο χαμόγελο.

Αν νιώθετε ότι οι κρίσεις πανικού χτυπούν τη πόρτα της ψυχολογίας σας ,να διώχνετε τις αρνητικές σκέψεις τύπου "δεν αξίζω " ,"όλα είναι χάλια " που βασανίζουν το νεανικό σας μυαλό σου ,θα σας οδηγήσει σε κοινωνική απομόνωση και στο να έχετε χαμηλή αυτοεκτίμηση. Μην κλείνεστε στον εαυτό σας,να μάθετε να ελέγχετε τους φόβους σας και το άγχος σας . Να ακούτε  πολύ μουσική,να στέκεστε μπροστά σε ένα καθρέφτη παίρνοντας βαθιές αναπνοές και να λέτε  συνεχώς  " όλα καλά θα πάνε " ,να χαμογελάς

τε,να διασκεδάζετε,να ερωτεύεστε το αγόρι σας/ κορίτσι σας ,μπορεί να γίνει ο θεραπευτής σας ,να ασχολείστε με πράγματα που αγαπάτε και σας γεμίζουν, να πηγαίνετε εκδρομουλες και να βλέπετε όμορφα τοπία που θα γαληνευσουν τη ψυχή σας . Αν αισθανθείτε ότι χτυπα ξύλο έρθει αυτή η ρημάδα η κρίση ,να έχετε ΠΑΝΤΑ δίπλα σας κάποιον να σας καθησυχάσει,να σας πάρει μια ζεστή αγκαλίτσα ,να σας ψιθυρίσει όμορφες  ενθαρρυντικές κουβέντες για να σας τονώσει το ηθικό. Να προσπαθήσετε όσο μπορείτε να γίνετε εσείς  ο ψυχολόγος του ίδιου σας του εαυτού. 

Πλέον είμαι χαμογελαστή,αρκετά καλά. Έχω δίπλα μου ανθρώπους που με καταλαβαίνουν ,νοιάζονται και με στηρίζουν,διώχνουν τα τέρατα μακριά μου .  Κάνω επίσης τόσα όμορφα πράγματα και έχω να ασχοληθώ και με άλλα τόσα. 18 χρονών και οι κρίσεις πανικού ήταν ένα κομμάτι της καθημερινότητας μου. Δυο χρόνια μετά,20 χρονών και είμαι επιτέλους καλά. ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΚΑΛΑ !!! Απελευθερώθηκα από τα δεσμά τους . Να θυμάστε πως δεν είστε ούτε " τρελοί 

 ",ούτε "μόνοι " . Γι'αυτό τα γράφω αυτά. Για να σας βοηθήσω και να σας δείξω πως δεν είστε μόνοι ! We're in this together 💪

Ελπίζω να σας έκανα έστω και λίγο να χαμογελάσετε ! Ελπίζω να σας άρεσε το κείμενο αυτό και να σας βοήθησα! Μέχρι την επόμενη φορά να προσέχετε και να περνάτε όμορφα 😘

- Redblood Princess -